Του Κώστα Λουκέρη
Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι πολιτικές που κυριαρχούν από το 2010, πέρα από τις καταστροφικές επιπτώσεις στην κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον, σηματοδοτούν την απουσία στρατηγικού σχεδιασμού από πλευράς της Ελλάδας. Η Ελλάδα δεν ιεραρχεί, δεν προτείνει, δεν ελίσσεται και δεν προσαρμόζεται, γιατί απλούστατα δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι θέλει.
Οι νέες συνθήκες άσκησης πολιτικής βρήκαν τόσο το πολιτικό προσωπικό όσο και την ελληνική κοινωνία παντελώς απροετοίμαστες να λάβουμε ουσιαστική δράση. Ακόμα και σε τομείς όπου θα περίμενε κανείς ενεργητική πολιτική, τον τουρισμό για παράδειγμα, η χώρα είναι έρμαιο διεθνών εξελίξεων και άλλων εξωτερικών αστάθμητων παραγόντων, χωρίς να προτείνει κάτι, μα να αποδέχεται σχεδόν πάντα καρτερικά και παθητικά.
Το 2021 η Ελλάδα συμπληρώνει 200 χρόνια από την επίσημη ημερομηνία κήρυξης της Επανάστασης κατά των Οθωμανών Τούρκων. Την περίοδο εκείνη η Ελλάδα θα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή μια που θα οδηγείται «στις αγορές» για χρηματοδότηση. Προβλέπεται να είναι η ίδια περίπου περίοδος που θα έχει λήξει το τρίτο πακέτο βοήθειας από Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ, όπως και οι όροι της δανειακής συνθήκης που θα το συνοδεύουν. Θα είναι η στιγμή της ανάκτησης του κυρίαρχου ρόλου της ελληνικής πολιτείας μετά από πάνω από δέκα χρόνια «έξωθεν κυριαρχίας».
Απότοκος των παραπάνω είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να συντάξει ένα εθνικό σχέδιο, έναν «εθνικό μπούσουλα». Ο τρόπος σύνταξής του, το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κληθούν να συνεισφέρουν όλοι κι όλες οι εμπλεκόμενοι/-νες καθώς και τα χρονικά πλαίσια είναι προνόμια της εκτελεστικής εξουσίας. Εδώ είναι που θα χρειαστεί να γίνει μια συζήτηση σε κάθε επίπεδο στη χώρα, η οποία να συνοδεύεται από συγκέντρωση πληροφοριών για το πώς αντιμετώπισαν το ζήτημα άλλες χώρες όταν βρέθηκαν σε ανάλογη κατάσταση.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται και ο εναλλακτικός σχεδιασμός, αφού δεν αφήνεται σε κομματικά επιτελεία, εμπνευσμένους υπουργούς, τεχνοκράτες ή επιτροπές «σοφών», μα εμπλέκει όλη την κοινωνία. Δήμοι, περιφέρειες, συνδικάτα, επαγγελματικές ενώσεις και φορείς, επιστημονικοί φορείς και πάσης φύσεως ειδικοί, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), Εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις, Πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα αλλά και πολιτικά κόμματα και «απλοί πολίτες» και απόδημοι Έλληνες και μη Έλληνες ειδικοί οφείλουμε να συζητήσουμε πώς θέλουμε τη ζωή μας, τι είδους κράτος θέλουμε να μας υπηρετεί, τι είδους κόσμο θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Η Ελλάδα στο «και πέντε» ανακαλύπτει τη στρατηγική γύμνια της. Ένα σχέδιο δράσης δημιουργίας, συναίνεσης και βιωσιμότητας είναι απαραίτητο για τη χώρα. Ένα σχέδιο, στο οποίο να αποτυπωθούν τα όνειρα των πολιτών, οι δυναμικές που αναπτύσσονται μεταξύ τους, οι προϋποθέσεις υλοποίησής τους αλλά και ο προγραμματισμός ως sine qua non της προσπάθειας. Σε μια τέτοια διαδικασία η διαπλοκή, η διαφθορά, ο κρατικοδίαιτος πλουτισμός ή τα ιδιοτελή συμφέροντα συντεχνιών επαγγελματικών ομάδων δεν μπορούν να έχουν θέση.
Γι’ αυτό και αυτή η διαδικασία οφείλει να είναι δημόσια, με σαφή χρονοδιαγράμματα, χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα συμμετοχής. Τέλος, απαραίτητο είναι να σημειωθεί ότι το πλαίσιο ενός τέτοιου Εναλλακτικού Σχεδιασμού Στρατηγικής Ανασυγκρότησης της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό που υπαγορεύουν οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας και ιδιαίτερα η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά και η δραματική κατάσταση του πλανήτη μας.
Η Ελλάδα έχει συνεισφέρει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, έχει βάλει πολλά πετραδάκια στην πρόοδο του ανθρώπινου γένους. Διαθέτει μια αξιόλογη δημοκρατική παράδοση, είναι μια πανέμορφη χώρα με ιδανικό κλίμα και στρατηγική θέση, είναι προικισμένη με εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, έχει ιστορική παράδοση εξωστρέφειας, με λίγα λόγια όλα τα καλά που θα μπορούσε να ευχηθεί κανείς για τη χώρα του.
Ας διατηρήσουμε όσα μας ωφελούν. Ας ενισχύσουμε όσα μας κάνουν πιο ικανούς να επιτυγχάνουμε. Ας έχουμε όμως και στόχους ως γειτονιά, ως χωριό, ως πόλη, ως περιφέρεια, ως παρέα, ως ομάδα, ως χώρα. Εάν δεν το αποτολμήσουμε, μην παραξενευτούμε εάν μετά τριάντα έτη, όσοι απομείνουν από μας ζωντανοί βγάλουν τα ίδια βασανιστικά συμπεράσματα: Η Ελλάδα χρειάζεται σχέδιο στρατηγικής ανασυγκρότησης βγαλμένο από τα μυαλά και τις καρδιές των πολιτών της!
Επιτέλους, ας εκπλήξουμε τους εαυτούς μας και όλους τους άλλους!
* Εκπαιδευτικός-πολιτικός επιστήμων, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων
Αναδημοσίευση από http://www.efsyn.gr/arthro/shedio-drasis-2021-mia-protasi-enallaktikoy-shediasmoy-stratigikis-anasygkrotisis-tis-elladas
Γλυπτά Θόδωρου Παπαγιάννη
Γλυπτά Θόδωρου Παπαγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου