Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

 

ΟΠειραιάς δεν είναι πλέον (και) το λιμάνι 

 


Toυ Κυριάκου Τσιπούρα
Η τελευταία πράξη που οριστικοποιεί τον πλήρη διαχωρισμό του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον Πειραιά και άλλους δήμους, όμορους σε αυτόν, τελέστηκε με απόφαση του «παρακρατικού» ΤΑΙΠΕΔ, με τις ευλογίες όλων των μνημονιακών δυνάμεων και αφεντικών της παρούσας πολιτικής ζωής, με την κυβέρνηση απλά να παρακολουθεί την «εξόδιο ακολουθία» των προεκλογικών δεσμεύσεών της.

Η πώληση της ΟΛΠ Α.Ε. μέσω του ΤΑΙΠΕΔ είναι μέρος της μνημονιακής πολιτικής των τελευταίων έξι ετών που στόχο έχει την εξυπηρέτηση των δανειστών και των μελών της τρόικας, του κουαρτέτου και την αποικιοκρατική αντίληψη που κυριαρχεί στο πού επενδύουμε, με ποιο τρόπο έχοντας πλήρη έλλειψη σεβασμού των πολιτών και του περιβάλλοντος.

Η εξευτελιστική τιμή με την οποία παραχωρείται η κερδοφόρα δημοσίων συμφερόντων επιχείρηση ΟΛΠ Α.Ε. εμφανίζει όλα αυτά τα μνημονιακά χαρακτηριστικά που είναι η εν κρυπτώ παραχώρηση δημόσιων αγαθών χωρίς την έγκριση των τοπικών αρχών και πολιτών της, η εκμετάλλευση φυσικών και αρχαιολογικών πόρων, η πώλησή τους με οποιοδήποτε τίμημα ακόμα και αν δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις που αντίκεινται σε κάθε έννοια βιώσιμης ανάπτυξης, η στρεβλή εικόνα που δημιουργεί η προπαγανδιστική λαίλαπα κάθε επικοινωνιακού μέσου για το πραγματικό όφελος του κράτους και εντέλει των δημοτών που ζουν γύρω από το λιμάνι που λεγόταν του Πειραιά.

Η συμφωνία πώλησης της ΟΛΠ ΑΕ μεταξύ COSCO και ΤΑΙΠΕΔ με τις ευλογίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι τόσο εθελοδουλικής και αποικιοκρατικής αντίληψης που αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι


  1. Κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον της λεγόμενης πολιτιστικής ακτής1, ένα επενδυτικό σχέδιο που θα συνέδεε την πόλη με το λιμάνι, περιλαμβάνει μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας χώρους, ενώ θα δημιουργούνταν νέα σύγχρονα μουσεία μέσα από την αξιοποίηση και επαναχρησιμοποίηση βιομηχανικών κτιρίων. Άραγε το σχέδιο αυτό θα προχωρήσει υπό τον έλεγχο της COSCO χρηματοδοτούμενο από το κράτος; Τα νέα μουσεία θα εγκατασταθούν σε νοικιαζόμενα ακίνητα της νέας εταιρείας με περαιτέρω μείωση των ωφελημάτων του κράτους από αυτό το ξεπούλημα;
  2. Ο Δήμος Πειραιά και οι όμοροι δήμοι είναι αυτοί που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε ένα μελλοντικό διοικητικό συμβούλιο και στη δημιουργία ενός τέτοιου εταιρικού σχήματος στα πρότυπα πετυχημένων ελληνικών και ευρωπαϊκών λιμενικών ταμείων. Αυτή η ενεργή συμμετοχή των δήμων και θα άνοιγε το λιμάνι στην πόλη του Πειραιά και λόγο στην οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική, όπως διατείνονταν πολλές φορές στα επενδυτικά σχέδια του ΟΛΠ2, θα είχε. Με τη δημιουργία του ιδιωτικού μονοπωλίου οι δήμοι δεν θα έχουν κανέναν έλεγχο, θα αφεθούν στις επιβαρύνσεις για το περιβάλλον από τις επεκτατικές προοπτικές του λιμανιού και δεν θα έχουν κανένα άμεσο όφελος από την αποκρατικοποίηση.
  3. Το όφελος για το ελληνικό Δημόσιο διαχρονικά θα είναι τόσο μικρό, αρκεί να αναλογιστούμε ότι θα χάνονται ετησίως γύρω στα 20 εκατομμύρια από τα μερίσματα των μετοχών που κατείχε στην εταιρεία, το όφελος από τις επενδύσεις που θα έκανε ο ΟΛΠ με δικά του κεφάλαια σε τομείς όπως η περαιτέρω κατοχύρωση διεθνώς ως πράσινο λιμάνι με πράσινα επενδυτικά σχέδια, η ανάπλαση του Μώλου Κρακάρη κ.α. Εδώ να τονίσουμε ότι ο ΟΛΠ έχει μετρητή ατμοσφαιρική ρύπανσης ενώ πολύ συχνά διατείνονται ότι η συνεχής επέκταση στην κρουαζιέρα θα συνοδευόταν από ενέργειες που θα μείωναν την ατμοσφαιρική ρύπανση. Εδώ έχουμε πολλές φορές πει ότι η μεγέθυνση του κλάδου της κρουαζιέρας στον Πειραιά είναι ασύμβατη και με την περιοχή, αφού απαιτούνται συνεχείς επεκτάσεις σε πολύ στενή περιοχή όπως τα στενά της Σαλαμίνας, σε θαλάσσιο χώρο όπου δραστηριοποιούνται πολλά διαφορετικά αντικείμενα και με έντονη επιβάρυνση στο περιβάλλον που φαίνεται ότι ξεπερνάει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής ιδαίτερα του Α διαμερίσματος και της πιο πυκνοκατοικημένης του Πειραιά.
  4. Αντίκειται στις διεθνείς και ευρωπαϊκές πρακτικές αφού δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου, κρατικό δεν είχαμε από την παραχώρηση της προβλήτας 2. Ταυτόχρονα με μεγάλη βιασύνη έγινε η πώληση ενώ υπάρχει νόμος του Μουσουρούλη για τη δημιουργία των Περιφερειακών Λιμενικών Συστημάτων, όπου στο Αττικό Λιμενικό Σύστημα συγχωνεύονται υπό τον ΟΛΠ το Λαύριο, η Ελευσίνα και η Ραφήνα. Άραγε ποιο θα είναι το καθεστώς λειτουργίας; Ταυτόχρονα ξεπερνάει και τις μνημονιακές δεσμεύσεις η κυβέρνηση με το ΤΑΙΠΕΔ αγκαλιά αφού στην συγκεκριμένη παράγραφο για τα λιμάνια δεν μιλάει ξεκάθαρα για συνολική πώληση του λιμανιού3.

Στο τέλος αφήσαμε επίτηδες την αναφορά μας στο τραγελαφικό ποσό που θα κατατεθεί για την πώληση της εταιρείας διότι θεωρούμε ότι κανένα τίμημα μικρό ή μεγάλο δεν αλλάζει την άποψή μας ότι το λιμάνι πρέπει να είναι σε δημόσιο έλεγχο, δεν επικρατούν μονοπωλιακές συνθήκες, είναι η πλέον ενδεδειγμένη λογική για την ενεργό συμμετοχή των παραλιμένιων δήμων στον ΟΛΠ που τώρα απομονώνονται και εξοστρακίζονται στη μιζέρια του φτωχού γείτονα ενός ξένου κολοσσού.

3 .: Μνημόνιο ΙΙΙ (Ν. 4093/2012)
Στο υποκεφάλαιο 6.3.2 με τίτλο «Θαλάσσιες Δραστηριότητες στα Λιμάνια» έχει συμπεριληφθεί η ακόλουθη πρόταση: «Σε ευθυγράμμιση με τη νέα λιμενική πολιτική και το οργανωτικό μοντέλο για τα λιμάνια το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) καθορίζει μία συγκεκριμένη στρατηγική ιδιωτικοποίησης κυρίως μέσω παραχωρήσεων με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση των λιμένων (Φεβρουάριος 2013)».
Στον Πίνακα της σελ.:5633 ΦΕΚ του ίδιου Νόμου (ΦΕΚ Α΄ 222/12.11.2012) αναγράφεται στη στήλη του έτους 2014 ως σημείο 7 «Αξιοποίηση ΟΛΠ, ΟΛΘ και περιφερειακών λιμένων» χωρίς αναγραφή πώλησης ποσοστού μετοχών, όπως γράφεται για π.χ.: ΟΠΑΠ 33%, ΔΕΗ 17% ή της λέξης «πώληση» για άλλες επιχειρήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου