Δάση και δασικοί χάρτες

Της Μαριλένας Ιατρίδου

Παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση υποστήριζε τα οικολογικά αιτήματα (είχε μάλιστα οργανώσει ολόκληρη ημερίδα εναντίον του άθλιου δασοκτόνου νόμου 4280/2014 του Σαμαρά), ως Κυβέρνηση και με πρόσχημα τους δασικούς χάρτες προχωρεί με απείρως αθλιότερους νόμους (4389/2016, 4462/17, 4467/2017) σε έναν άνευ προηγουμένου αφανισμό των δασικών οικοσυστημάτων για ψηφοθηρικούς λόγους, προκειμένου να ικανοποιήσει τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα των καταπατητών, των εμπρηστών και των καταστροφέων των δασών.



ΕΚΧΕΡΣΩΝΟΝΤΑΙ 6.000.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΔΑΣΩΝ ΧΑΡΙΝ ΔΗΘΕΝ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

Σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο νόμο 4467/2017 παραχωρούνται σε «αγρότες» περίπου 6.000.000 στρέμματα δασών (έπεται και συνέχεια ) με πρόσχημα την αγροτική καλλιέργεια. Παρόλο που το 1/3 τουλάχιστον των αγρών της χώρας είναι ακαλλιέργητοι, μόνο με τους ήδη αναρτηθέντες δασικούς χάρτες που αφορούν το 36% της εκτάσεως της χώρας, παραχωρούνται στους καταπατητές–εκχερσωτές των δασών 2.000.000 στρέμματα δασών, σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του υπουργού Φάμελου.

Στα εκχερσωμένα δασικά οικοσυστήματα επιτρέπονται γεωτρήσεις και υδροπαροχές από ρέματα και πηγές, που θέτουν σε κίνδυνο την υδρογεωλογική ισορροπία των δασικών και όχι μόνο συστημάτων, μόνιμα κτίσματα άνευ περιορισμού, ρευματοδότηση, διάνοιξη δρόμων, μόνιμες εγκαταστάσεις κ.λπ.

Ταυτοχρόνως παραχωρούνται στους καταπατητές και αναγνωρίζονται κατά κυριότητα οι εκχερσωμένες εκτάσεις, εις χλεύην των κορόιδων νομοταγών πολιτών που ΔΕΝ εκχέρσωσαν και ΔΕΝ καταπάτησαν σεβόμενοι το Σύνταγμα και τους νόμους και το δασικό περιβάλλον.

Θεωρείται βέβαιο ότι πάρα πολλές από τις εκτάσεις αυτές προορίζονται για οικιστικές, τουριστικές κ.λπ. χρήσεις.

Εκτός από την εκχέρσωση των δασών επιτρέπεται και η διάθεσή τους για κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις με συνοδευτικά έργα, όπως γεωτρήσεις, υδροπαροχές, ρευματοδοτήσεις, έργα οδοποιίας και μόνιμα κτίσματα μέχρι 300 τετραγωνικά μέτρα.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε μια άνευ προηγουμένου διάσπαση και διατάραξη της φυσικής ισορροπίας και της λειτουργικότητας των δασικών οικοσυστημάτων.

The Green New Deal

(Μετάφραση της περίληψης από τον Αποστόλη Λούλη)


Το Green New Deal, μία πρόταση να προσπαθήσουμε να βρούμε αισιόδοξους στόχους μείωσης των εκπομπών αερίων μέσω ενός μεγάλης κλίμακας πράσινου προγράμματος επενδύσεων, αποτέλεσε μέρος της πολιτικής ρητορικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τότε που η παρούσα οικονομική κρίση χτύπησε την ΕΕ (2008).

Αυτή η εργασία προσδιορίζει το πώς αυτή η Νέα Πράσινη Συμφωνία πρέπει να μοιάζει, υπολογίζει πόσο θα μπορούσε να κοστίσει, υπογραμμίζει τις θετικές συνέπειες στην ανάπτυξη και την απασχόληση στην ΕΕ και υποδεικνύει πώς επαρκείς ιδιωτικές και δημόσιες πηγές χρηματοδότησης θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν αποτελεσματικά για την υποστήριξη μιας τέτοιας συμφωνίας.

Το GND θα χρειαστεί να στοχεύσει μια κατά 30% μείωση των εκπομπών υδρογονανθράκων (GHG) στην ΕΕ μέχρι το 2020, 50% μείωση μέχρι το 2030 και θα χρειαστεί να ισχυροποιήσει την ευρωπαϊκή δέσμευση για μείωση κατά 20% της ενεργειακής απόδοσης μέχρι το 2020.

Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξοικονόμηση σημαντικού ποσού από το περίπου 3% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ (GDP) που η ΕΕ σπαταλά για εισαγωγή ορυκτών καυσίμων κάθε χρόνο, όπως επίσης να διευκολύνει τη χρήση ασφαλούς ενέργειας και να μειώσει την αβεβαιότητα που συνδέεται με την απογείωση του κόστους των τιμών της ενέργειας.

Το φιλόδοξο πρόγραμμα πράσινων επενδύσεων, συνδυαζόμενο με το GND, πιθανά θα απαιτήσει πράσινες επενδύσεις κοντά στο 2% του ΑΕΠ της ΕΕ ετησίως, επίπεδο που είναι επιτεύξιμο και θα μπορούσε να βοηθήσει στην παροχή ενός πολύ αναγκαίου οικονομικού κινήτρου στην ετοιμοθάνατη οικονομία της ΕΕ και θα μπορούσε να παράξει περισσότερες από 6 εκατομμύρια πρόσθετες θέσεις εργασίας.

Πολλές από τις επενδύσεις που χρειάζεται να γίνουν θα μπορούσαν να παράξουν θετικές ανταποδοτικές τιμές και το πιθανό κέρδος για απόδοση των ανάλογων επενδύσεων να είναι ιδιαίτερα υψηλό!

Η χρηματοδότηση του GND χρειάζεται περίπου 300 δισ. € το χρόνο, τα οποία θα προέλθουν από αγορές πράσινων προϊόντων από τους καταναλωτές ή από ιδιώτες επενδυτές ή από ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας τον ισολογισμό τους ή από πληρωμές φόρων με τη μορφή κοινωφελούς στήριξης. Ο σπουδαιότερος όμως παράγοντας χρηματοδότησης είναι από τον ιδιωτικό τομέα που θα κάνει συμφέρουσες εμπορικές επενδύσεις.

Με 64 τρισ. $ σε χρηματιστικό ενεργητικό, με 46 τρισ. $ σε πιστώσεις εντός ΕΕ και 27 τρισ. $ μακροπρόθεσμη χρηματιστική περιουσία, υπάρχει ένα ευρύ απόθεμα περιουσίας ικανό να χρηματοδοτήσει το GND.

Επίσης κεφάλαια κυρίαρχων κρατών φαίνεται να μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη χρηματοδότηση του GND στην Ευρώπη.

Υπάρχει μια ισχυρή πιθανότητα η ΕΕ να πολλαπλασιάσει τις πράσινες επενδύσεις της ακόμα και πριν επέλθει ο μεγάλος όγκος των κλιματικών αλλαγών.